Γράφει η Μαρίνα Αντωνάτου
V Αναστέλλω την κυκλοφορία μου. Ας το πω πιο μαλακά, την πλήρως ελεύθερη και άνευ αδείας από κανέναν κυκλοφορία μου. Το «μου» μάλλον περισσεύει.
Οι περιορισμοί που επέβαλαν οι Αρχές ισχύουν για όλους, σε όλη τη χώρα. Μη μου πείτε ότι σας λέω το αυτονόητο.
Ο ρεπόρτερ από την Πάτρα νομίζει ότι είναι μόνο για την πόλη του. Πρωί Σαββάτου, βγήκε περίλυπος και μας πληροφόρησε: «Μια διαφορετική μέρα ξημέρωσε για τους κατοίκους της Πάτρας κλπ». Χαμένα τα έχουν πια κι αυτά τα έρμα τα παιδιά στα κανάλια, τι να πω;
V Χαζεύω και μία άλλη, γλυκούλα και ξανθομαλλούσα, μέχρι που την ακούω, το πρωί της Κυριακής να λέει: «Στα κομμωτήρια σπεύδουν σήμερα οι καταναλωτές…» - Δηλαδή, ας πούμε, έτρεξαν να αγοράσουν βαφές μαλλιών να τις πιουν; Τα κουρεία και τα κομμωτήρια παρέχουν υπηρεσίες. Υπάρχει πλήθος υπηρεσιών, έναντι πληρωμής.
Ανάλογα με το είδος, ονομάζουμε και τους προσερχομένους να λάβουν αυτές τις υπηρεσίες. Λέμε ότι τα ιατρεία έχουν ασθενείς, οι εκκλησίες πιστούς, τα φροντιστήρια μαθητές, τα γήπεδα φιλάθλους, τα τραίνα επιβάτες, οι οργανωμένες παραλίες λουομένους, τα καφενεία-στέκια θαμώνες, τα μουσεία επισκέπτες, τα θέατρα και οι κινηματογράφοι θεατές, οι δημόσιες υπηρεσίες πολίτες, τα γυμναστήρια αθλουμένους, οι εφημερίδες αναγνώστες και άλλα πολλά.
Όλοι πληρώνουν, αλλά κανείς δεν θα τους πει «καταναλωτές»!
Κι εκεί που δεν υπάρχει ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, οι άνθρωποι λέγονται πελάτες. Πελάτες έχουν τα εστιατόρια, τα συνεργεία αυτοκινήτων, τα καθαριστήρια, τα πορνεία… Πελάτες έχουν και τα κουρεία-κομμωτήρια.